ชื่อของมันซึ่งแปลว่า “ราชา” หรือ “เด็กหนุ่ม” สะท้อนถึงความเคารพนับถือที่คนในท้องถิ่นมีต่อมัน แต่ชีวิตของมันก็เต็มไปด้วยความทุกข์ทรมาน Gajraj ถูกจับมาจากป่าตั้งแต่ยังเป็นลูกวัวและต้องทนทุกข์ทรมานจากการถูกทารุณกรรม การละเลย และการถูกจองจำมาเป็นเวลานานหลายปี
ภาพงาของมันถูกตัดออก และมันตาบอดบางส่วน มีฝีหนองที่เท้าซึ่งเจ็บปวด อ่อนแอจากการกินอาหารไม่เพียงพอและเคลื่อนไหวได้จำกัดเป็นเวลานานหลายปี ขณะช่วยเหลือมัน เชื่อกันว่ามันมีอายุระหว่าง 70 ถึง 75 ปี
ด้วยความพยายามของ Wildlife SOS และได้รับการสนับสนุนเงินทุนจาก PETA ในที่สุด Gajraj ก็ได้รับการปลดปล่อย อย่างไรก็ตาม การช่วยเหลือมันก็ไม่ได้ปราศจากการต่อต้าน
ภาพทีมงาน ซึ่งประกอบด้วยสัตวแพทย์และผู้ดูแล ต้องได้รับการคุ้มครองจากตำรวจ เนื่องจากต้องเผชิญหน้ากับฝูงชนที่เป็นศัตรูราว 500 คนในขณะที่บางคนรวมตัวกันเพื่ออำลา ความตึงเครียดก็ทวีความรุนแรงขึ้น และเจ้าหน้าที่กู้ภัยถูกโจมตีด้วยก้อนหิน เหตุผลเบื้องหลังการต่อต้านนี้คืออะไร? ช้าง Gajraj กลายเป็นสัญลักษณ์ในหมู่บ้าน
Kartick Satyanarayan จาก Wildlife SOS อธิบายว่า “ฝูงชนที่ส่งเสียงดังและไม่เชื่อฟังทำให้ช้างโกรธ” แม้จะต้องเผชิญกับความท้าทาย ทีมกู้ภัยก็สามารถขนช้าง Gajraj ไปยังเขตรักษาพันธุ์ได้สำเร็จหลังจากเดินทางเกือบ 930 ไมล์
รูปภาพสถานการณ์อันเลวร้ายของช้างที่ถูกกักขังในอินเดียมีอย่างแพร่หลาย มีช้างที่ถูกกักขังอยู่ประมาณ 5,000 ตัวในประเทศ โดย 600 ตัวถูกกักขังไว้ในวัดเช่น Gajraj
เฉพาะในรัฐเกรละเท่านั้น วัด Guruvayur เป็นที่อยู่อาศัยของช้าง “ดาวเด่น” หลายสิบตัว ซึ่งสร้างรายได้มหาศาลจากการเข้าร่วมกิจกรรมของวัด
ช้างเหล่านี้หลายตัวถูกล่ามโซ่ไว้เป็นเวลาหลายทศวรรษ และถูกปล่อยไปเพื่อเข้าร่วมงานเทศกาลเท่านั้น ซึ่งช้างเหล่านี้จะถูกทารุณกรรมต่อไป
รูปภาพแม้ว่าประชาชนจะตระหนักรู้ถึงปัญหานี้มากขึ้น แต่ก็แทบไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆ แม้จะมีความสนใจจากทั่วโลกและคำมั่นสัญญาว่าจะสนับสนุนจากนักการเมือง แต่ความทุกข์ทรมานของช้างเหล่านี้ยังคงดำเนินต่อไป
ผู้สร้างภาพยนตร์ Sangita Iyer ซึ่งผลิตสารคดีเรื่อง Gods in Shackles เพื่อเน้นประเด็นนี้ ต้องเผชิญกับการคุกคามจากผลงานของเธอ
“ในฐานะที่เป็นชาวฮินดู ฉันรู้สึกละอายใจ เราต้องออกมาพูดและเข้าแทรกแซง” เธอกล่าว สารคดีของ Iyer ได้ถ่ายทอดเรื่องราวที่น่าสลดใจของช้าง เช่น ลักษมี ช้างเพศเมียวัย 53 ปีที่ควาญช้างทำให้เธอตาบอดหลังจากที่เธอแย่งอาหารจากเขาไป
ปัญหานี้ไม่ได้จำกัดอยู่แค่ช้างในวัดเท่านั้น ช้างถูกใช้เป็นพาหนะสำหรับนักท่องเที่ยวในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ โดยมักประสบปัญหาทางร่างกายและจิตใจอย่างรุนแรง
ในเหตุการณ์ที่น่าเศร้าครั้งหนึ่ง ช้างชื่อกอล์ฟได้ฆ่านักท่องเที่ยวชาวสก็อตที่ประเทศไทยและถูกทรมานในภายหลัง
การเดินทางสู่อิสรภาพของ Gajraj นั้นยากลำบาก เสียงของฝูงชนระหว่างการช่วยเหลือทำให้เขาหวาดกลัว และในตอนแรกเขาปฏิเสธที่จะขึ้นรถพยาบาลที่ดัดแปลงมาเป็นพิเศษเพื่อการขนส่งของเขา อย่างไรก็ตาม ในที่สุดเขาก็สงบลงและเดินทางไปยังรถบรรทุกเปิดโล่ง
ในการเดินทางอันยาวนานไปยังเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า SOS ในเมืองมถุรา กัจจาร์ได้รับอาหารเป็นอ้อยและแตงโม และบาดแผลของเขาได้รับการรักษา เมื่อมาถึง โซ่ของเขาถูกถอดออกเป็นครั้งแรกในรอบหลายทศวรรษ
ปัจจุบัน กัจจาร์ได้รับการดูแลผู้สูงอายุที่เขตรักษาพันธุ์ ซึ่งเขาจะใช้เวลาที่เหลืออย่างสงบสุขที่นั่น
เรื่องราวของเขาเป็นเครื่องเตือนใจอันทรงพลังถึงความจำเป็นในการปกป้องและสร้างความตระหนักรู้ให้กับช้างที่ถูกกักขังในอินเดียมากขึ้น
ดังที่มหาตมะ คานธีเคยกล่าวไว้ว่า “ความยิ่งใหญ่ของประเทศและความก้าวหน้าทางศีลธรรมสามารถตัดสินได้จากวิธีการปฏิบัติต่อสัตว์”
